Parafia
Historia Kościoła w Strzelnie sięga XII wieku, kiedy to pośrodku wsi stał drewniany budynek kościelny pod wezwaniem Świętej Marii Magdaleny. Warto wspomnieć, że do XVI wieku, parafia posiadała druga patronkę – Święta Barbarę.
Jedną z ważniejszych dat w dziejach tutejszego Kościoła jest rok 1480. Wtedy też, na mocy aktu nominacyjnego księdza biskupa Jakobusa, utworzono tu odrębną, samodzielną parafię. Około roku 1486 drewniany budynek świątyni został powiększony. Dobudowano także niewielką wieżyczkę.
W latach 1558 – 1583, z powodu braku proboszcza, parafią władał kurator. W czasie potopu szwedzkiego, w wyniku pożaru, większość wiejskich zabudowań została zniszczona, a tutejszą parafię ponownie włączono do swarzewskiej.
Od 1680 roku Kościół administrowany był przez proboszcza ze Swarzewa. Nabożeństwa odprawiano w co trzecią niedzielę. Ze względu na brak miejscowego proboszcza, budynek wymagający ciągłego nadzoru, w 1683 roku, uległ zniszczeniu.
Kościół odbudowano w 1686 roku, reaktywowano także strzelińską parafię. Obecną, renesansową formę, świątynia przybrała w latach 1724 – 1730. W 1830 roku mieszkańcy Strzelna gruntownie odnowili budynek, wykorzystując w tym celu ocalałą posadzkę ceglaną i drewnianą wieżę.
18 grudnia 1854 roku, na mocy dekretu, biskupa chełmińskiego Anastazego Sedlaga, parafia w Strzelnie została reerygowana. I choć, przez długi czas, kościół w Strzelnie, stanowił filię swarzewską, od tego dnia do chwili obecnej jest samodzielną jednostką kościelną, zachowującą do dziś swe pierwotne wezwanie Świętej Marii Magdaleny.
W 1882 roku, w czasie pożaru, zniszczone zostały zabudowania parafialne. Budynek kościoła ocalał dzięki ofiarnej akcji ratowniczej.
Mówiąc o Kościele w Strzelnie, nie sposób nie wspomnieć o księdzu Anastazym Kręckim, wielkim społeczniku i animatorze kultury kaszubskiej. Duchowny od 14 lipca 1927 roku pełnił funkcję proboszcza na tutejszej parafii. Sprawował ją aż do 1939 roku, kiedy to wraz z tysiącami ofiar zbiorowego mordu na ludności polskiej, został zamordowany w Lasach Piaśnickich. 17 września 2003 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny księdza.
Rzymskokatolicka parafia Świętej Marii Magdaleny w Strzelnie wchodzi w skład archidiecezji gdańskiej i dekanatu puckiego. W 1971 roku, dekretem Kurii Biskupiej Chełmińskiej, miejscowości: Jastrzębia Góra, Rozewie i Lisi Jar zostały oddzielone od strzelińskiej parafii. Obecnie w jej skład wchodzą: Strzelno, Mieroszyno, Kaczyniec, Czarny Młyn i Łyśniewo. Proboszczem od 1 maja 1999 roku jest ksiądz mgr lic. Czesław Rajda. Odpust parafialny przypada 22 lipca, w dzień wspomnienia patronki.
Obecny jednonawowy, nieposiadający kaplic bocznych, budynek kościoła z kruchtą i zakrystią po bokach, wzniesiony w połowie XVIII wieku, utrzymano w stylu renesansowym. Usytuowany jest na niewielkim wzniesieniu, wyróżnia się na tle panoramy miejscowości murowaną wieżą z 1975 roku. W pobliżu znajduje się cmentarz parafialny oraz kaplica przycmentarna.
Bogato wyposażone wnętrze świątyni wprowadza w nastrój modlitwy i kontemplacji. Uwagę przykuwa późnorenesansowy ołtarz główny, przeniesiony tu z katedry oliwskiej około 1686 roku, kiedy to Strzelno było wioską cysterską. Centralną część ołtarza stanowi obraz, kopia dzieła Hermana Hana, przedstawiający śmierć Świętej Marii Magdaleny. Swym pięknem i bogactwem zachwycają także ołtarze boczne: prawy – poświęcony Matce Bożej Królowej Niebios, lewy z utrwalonym wizerunkiem Świętego Jana Nepomucena.
Wśród zabytkowego wyposażenia świątyni znajdują się także: barokowy krucyfiks, pochodzący z połowy XVIII wieku; obraz nieznanego autora z 1833 roku, znajdujący się nad drzwiami do kruchty bocznej, przedstawiający Świętego Rocha, Świętego Sebastiana i Fabiana; ambona klasycystyczna z pierwszej połowy XVII wieku z malunkami postaci czterech Ewangelistów; chrzcielnica z XVII/XVIII wieku; średniowieczna granitowa kropielnica z około XII – XIV wieku.
Wystroju wnętrza dopełniają dwa okna witrażowe: „Gorejące Serce Maryi” i „Najświętsze Serce Jezusa”, pochodzące z drugiej połowy XX wieku; wykonane z gipsu stacje Drogi Krzyżowej, liczne obrazy i figury religijne.
Źródła:
- Kościoły Archidiecezji Gdańskiej. Nasze dziedzictwo, t. 3, red. K. Wnuk, Bydgoszcz 2008, s. 116 – 117.
- Kościoły Ziemi Puckiej w roku jubileuszowym, red. W. Mróz, Bydgoszcz 2000, s. 126 – 127.
- materiały parafialne.